Op de tweede nacht heb ik met mijn groepje overnacht in El Valle. Toen we die ochtend opstonden, was het tijd voor het maken van een heerlijk ontbijt. We hadden een pannenkoekenmix gekocht en eitjes voor het maken van een omelet die we ’s middags zouden eten. In de buitenkeuken van ons hostel gingen we aan de slag. Twee jongens bakten pannenkoeken en ik zorgde voor de omelet. Iemand anders was ananas aan het snijden en de rest dekte de tafel. Iets later dan voorzien stond er een heerlijk ontbijt op tafel: bordjes met american pancakes, stukjes ananas, siroop en fruitsap. Daar hebben we van genoten!
Nadat we de afwas hadden gedaan en onze tandjes hadden gepoetst, gingen we op weg naar Santa Catalina, één van de hoogtepunten van onze eigen reis. Maar euh… Hoe gingen we daar geraken? Het probleem was wegraken uit El Valle. Daar reed namelijk maar één bus langs, en niet eens regelmatig. Onze pogingen tot liften hadden ook niet zo veel succes. Uiteindelijk, na een half uur aan de kant van de weg te staan, hebben we een bus de andere richting uit kunnen laten rijden. Toen gingen we eindelijk de juiste richting uit: naar het westen. We hopten van bus tot bus en na negen uur reizen kwamen we aan in ons hostel. We stapten uit, namen onze backpacks van het dak en weg was de bus.
Daar stonden we dan, in the middle of nowhere. Nu bleek dat ons hostel tien km buiten het stadscentrum lag en dat we van de weg tot aan het hostel nog één kilometer op een heuvelige zandweg moesten lopen. Dat was een zeer onaangename verrassing, want die rugzakken wogen als lood en iedereen was reeds moe.
Aangekomen bij het hotel was het echter alles wel waard. We hadden twee ruime kamers met airco en we lagen in een verborgen baai. Het was een prachtige zee, met een zwart strand waar zwermen vogels om de zoveel tijd opvlogen. We dropten alle zware bagage in de kamers, want de zon ging onder. Met vier anderen wandelde ik over het strand. Iedereen was compleet stil. We hadden slow beats muziek opgezet. De lucht was pastelroze, -blauw en -paars. Er hing een magische sfeer. Dat was echt een speciaal moment. We stonden stil bij waar we eigenlijk waren, hoeveel geluk we hebben gehad en wat ons nog allemaal te wachten stond. De vibe was echt onbeschrijflijk. Ik zou zo even terug naar dat moment willen gaan.
Noor