Vandaag staat de tweede excursie op Bermuda op het programma: we gaan naar een dolfinarium! Na met de bus vanuit Saint George richting Hamilton te zijn vertrokken, wandelden we in een krappe tien minuten vanaf het busstation naar de veerpont. We waren maar net op tijd! Toen we van de veerpont afstapten, zagen we al snel een fort. Het dolfinarium lag namelijk in het maritiem museum van Bermuda, wat weer in een fort lag.
Na een kleine plaspauze zijn we doorgelopen naar het dolfinarium, waar in een bassin dolfijnen rondzwommen. Al snel kwamen de trainers aangelopen en werden we voorgesteld aan de dolfijnen Caliban en Cooper. Moeder en zoon die samen verschillende trucjes voor ons hebben gedaan. Na de show heeft een trainer ons allemaal dingen over dolfijnen verteld, en mochten we zelfs een geluidsproefje doen. Het trucje was eigenlijk voor jonge kinderen bedoeld, maar wij vonden het super!
Hierna hebben we ons allemaal weer bij de dolfijnen verzameld en kregen we instructies over waar we de dolfijnen wel en niet mochten aanraken. We mochten de ogen, het blaasgat en de bek niet aanraken, maar verder waren er geen beperkingen. Na de uitleg mochten we de dolfijnen aanraken, ze voelen heel glad aan omdat ze om de twee uur vervellen.
Na dit touch-moment, kwam voor Julia en mij het grote moment: We mochten met de dolfijnen zwemmen! Nadat we (wel wat onhandig) een wetsuit hadden aangetrokken, kregen we weer het praatje te horen over wat we wel en niet mochten aanraken.
Toen mochten we het water in. Na eerst een tijdje op een platform te hebben gezeten en de dolfijn, die Cirrus heette, een beetje aan ons laten wennen, zijn we gaan zwemmen. Nu met een andere dolfijn, Cooper. We zetten onze duikbril op, en konden Cooper prachtig onderwater zien. Hij kwam zelfs onderwater naar ons toe! We hebben ook nog even met de dolfijn meegezwommen, al heeft hij ons niet voortgetrokken. De trainers hebben de dolfijnen namelijk geleerd dat als ze er genoeg van hadden, dat ze dan gewoon weg konden zwemmen.
Na dit korte moment in het water zijn we weer op het platform gaan zitten en hebben we, dit keer met Caliban, met een bal gespeeld. Met Caliban hebben we toen ook het klassieke ‘kus-momentje’ gehad. Ook heeft ze Julia helemaal nat gespetterd, waar Julia natuurlijk met een handgebaar om had gevraagd. (Al wist ze niet wat dat handgebaar zou doen.) Toen was het toch echt tijd om afscheid te nemen, wat natuurlijk altijd jammer is.
Na een heerlijke lange, warme douche en ons te hebben omgekleed, zijn we weer naar de anderen gegaan, die met het laatste deel van de feedback-oefening bezig waren. Deze oefening hebben we daarna in het heerlijke zonnetje besproken, en volgens Elskarin zijn daar hele goede resultaten uit voortgekomen. Daarna hadden we drie kwartier vrije tijd, omdat we de veerpont met tien minuten gemist hadden.
Het was een geweldige dag, die ik nooit zal vergeten!
Tot over een maandje!
Nitte