Jongens, besef even…

04-04-2019 | 2018 - 2019

Eergisteren zijn we vertrokken van onze laatste (geplande) bestemming en nu varen we het laatste stukje over de Atlantische Oceaan. We zijn op weg naar huis en iedereen weet het, al wil niemand er iets over horen. Als er wordt gezegd dat we nog maar zoveel dagen hebben, wordt dat gevolgd door een collectief gesteun en gekreun. Het ene besefmomentje is nog niet voorbij en het volgende begint alweer. ‘Wow, over een week heb ik mijn allerlaatste keukendienst.’ ‘Besef even dat we over zestien dagen weer in ons eigen bedje slapen.’ Blijkbaar zijn we zo gewend aan het dagelijks leven aan boord, zoals het maken van een aantal toetsen op een dag, lekker eten nu we ‘gevorderd’ zijn in de keuken en het zorgen dat we niet omvallen door de bewegingen van het schip inhoudt, dat dit het enige is waar we aan kunnen denken. Ik realiseer me ook nu net dat dit mijn laatste blogje is…

Lynn