Ja dan is soms vrije tijd toch wat minder dan gedacht. Ik had met mijn groepje een favoriet restaurantje. Het heette Mr. Chicken. Laten we zeggen dat het onze favoriet was, omdat het goedkoop was. Ik ben tijdens mijn vrije tijd ook nog een winkelcentrum in geweest en ja jongens, dat is uiteindelijk toch heel erg belangrijk voor dit verhaal.
Ik liep op mijn dooie gemakje en met een volle maag het restaurantje uit. Ik dacht “Ah mooi een WIFI plek.” Ik pakte mijn telefoon en toen…. en toen… ehmm.. MIJN TELEFOON!!!!!! Hij is weg. Ik rende naar Mr. Chicken, checkte alle prullenbakken, terwijl ik uitgelachen werd door de mensen van de winkel en ja jongens, hij is weg… Dit wordt een hele lange avond dacht ik.
Ik moest uiteindelijk wel om 22:00 uur terug zijn, dus wij stapten de bus in en reden terug naar St. George. Uiteindelijk heb ik mijn telefoon toch teruggekregen van Sam. Hij had hem de dag erna gehaald in Hamilton. Dan mag u nu drie keer raden waar hij lag. Ja, u hebt gelijk: in het winkelcentrum.
Nou, eind goed, al goed. Hij zit nu veilig en zonder simkaart in mijn rechterzak.
Thomas A.