Waar was de stilte voor de storm?

23-03-2020 | 2019 - 2020

Vandaag was de laatste dag van de scheepsovername. Na twee dagen rustig weer was het gedaan met het rustig zeilen. Die nacht zou de wind toenemen en vijftig graden draaien, maar wel precies de goede kant op die we nodig hadden om koers te zetten naar huis, Nederland! Het draaien van de wind was de eerste keer die nacht dat ik, de kapitein van deze scheepsovername, werd gewekt.

Aangezien de wind flink toenam, werd ik later nog een keer gewekt om te overleggen met mijn stuurman.

Later die nacht knapte de schoot van de bovenmars en nog later kwam er een scheurtje in de buitenkluiver. Beide keren werd ik gewekt om, als kapitein, even te komen kijken. Slapen zou maar even moeten wachten. Gelukkig konden we na al deze pech tot aan de middag gewoon doorvaren.

De gehele scheepsovername stond er al een beloning klaar voor de wacht die als eerste tien knopen zou aantikken. Tijdens de één-tot-vijfwacht in de middag was het zover; de tien knopen werd gehaald. Aangezien er ook nog buien aankwamen, besloten we zeil weg te halen. Uiteindelijk voeren we op alleen het grootzeil en de stagfok nog steeds acht knopen. Het was duidelijk: er kwam een stormpje aan die avond.

Om 17:00 uur was de scheepsovername over en gaf ik het schip terug aan Sam. Net op tijd want in de avond stond er veertig knopen wind…

Elly